سنج یا ضنج, ساز کوبی مرکب از دو صفحه یا سینی مدور برنجی و هم اندازه که در وسط آنها قسمت فرو رفته نعلبکی مانندی وجود دارد. صفحات بعضی از انواع قدیمی آن که ممکن است مسطح یا پیاله‌ای شکل باشد, از سازهای باستانی بوده و اصلاً از مشرق زمین است که نزد مصریها و عاشوریها [...]
این ساز به انواع و اندازه های مختلف در نقاط کشور وجود دارد. نقاره شمال: از دو کاسه سفالین( یکی کمی کوچکتر از دیگری) تشکیل شده است. این ساز را معمولا با دو چوب و گاه با دست می نوازند و قطر دهانه کوچک 16 و بزرگ 22 سانتی متر است. نقاره کردستان: تغریبا به شکل [...]
دُهُل نام یکی از سازهای کوبهای موسیقی است. دهل طبلی بزرگ و دورویه‌ای که هر دو طرف آن پوستی از گاو یا گاومیش دارد، است. در متن‌های مختلف نام آن، داول، تاول و داوول آمده است. شکلی از آن به همراه سرنا در مناطق روستایی نواخته می‌شود. نوازنده دهل را با ریسمانی که از شانه‌ها می‌گذرد [...]
دایره، یکی از سازهای کوبهای ایرانی است. این ساز، تقریباً مانند دف است و تنها تفاوت این دو در آنجاست که دف، معمولاً دارای زنجیرهای کوچکی در داخل است که صدای آن را متفاوت می‌کند.
دف، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است. این ساز شبیه به دایره ولی بزرگ‌تر از آن است. چنانکه از کتاب‌های موسیقی و نوشته‌ها و اشعار بر می‌‌آید، در دوره اسلامی ایران، این ساز برای پشتیبانی از ساز و حفظ وزن به کار می‌‌رفته و رکن اصلی مجالس عیش و طرب و محافل اهل ذوق [...]
ُمبَک، (تنبک، دمبک، دنبک یا ضَرب) یکی از سازهای کوبهای پوستی است و از نظر سازشناسی جزء طبل‌های جام‌شکل محسوب می‌شود که از این خانواده می‌توان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنین زیربغلی در افغانستان اشاره کرد. ساختمان بدنه تنبک را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم [...]
آموزشگاه موسیقی کیان به مدیریت مهندس کیان پورمند
آموزش سازهای سنتی، کلاسیک و پاپ، آواز و اُرف
آموزش تخصصی سازهای کوبهای توسط استاد کیان پورمند
برگزاری کنسرت هنرجویان
